اینجانب سید حسین هاشمی پس از خواندن سوم راهنمایی در اصفهان به قم آمدم. سال تحصیلی 53 - 54 در مدرسه «الوندیه» به مدیریت آقای محصل، محصل علوم دینیه شدم. و هنگامی که «آیت الله مدرس افغانی» به قم آمدند از شاگردان آن مرحوم شدم. ادبیّات را نزد ایشان و بعضی دیگر از استادان (‌غیر معروف) که از آن جمله: «مرحوم آقای محمّد رفیعی تبریزی» بودند؛ استفاده کردم. لمعه را نزد «آیت الله اشتهاردی» و مرحوم آقای «محمد علی حجّی (موحد) نجف آبادی» خواندم. رسائل از محضر «آیت الله ابوالفضل تبریزی» و «استاد ستوده» استفاده کردم و قسمت بیع آن را با شخص آقای «سیّد هاشم حسینی بوشهری» مباحثه می نمودم. کفایه را از محضر «آیت الله مظاهری» بهره بردم و پس از آن به طور غیر مرتب و غیر منظم از محضر «آیت الله العظمی نجفی مرعشی» و «آقا میرزا جواد تبریزی» استفاده کردم و هم اکنون مدّتی است به طور مرتب از محضر «آیت الله صافی گلپایگانی» استفاده می کنم.
در سالهای 58 - 60، سه جلد کتاب به نام های «صرف طویل در شرح صرف میر» نوشتم و هم زمان کتاب: «ده بحث پیرامون حضرت حجت علیه السلام» را موفّق به تحریر شدم. بعد از آن کتابی در صرف به شکلی بدیع به نام «اوزان الصرف» نوشتم و در سال 69 موفق به نوشتن کتاب «تعبیر خواب» شدم. البتّه لازم به ذکر است که به جز کتاب تعبیر خواب، در دو دهه 60 و 70 به دلیل اوضاع سیاسی و اجتماعی (بودن جنگ) و دلیل یا دلایلی دیگر که در مقدّمه و ابتدای بحث اول کتاب «اتمام الغیبه و ظهور الحجه» به آن اشاراتی دارم؛ نتوانستم نه مرتب درس بخوانم و نه تألیفی داشته باشم. امّا در دهه هشتاد تا به حال چند جلد کتاب به رشته تحریر در آورده ام.